Dag 4: afscheid van Moskou, op weg naar Tver

Gisteravond hebben we een paar flesjes (wijn) ingeslagen voor op de kamer, want het aanbod blijkt beperkt. En Tver is maar een klein plaatsje met een eenvoudig hotel, volgens Marie-Thérèse.  
We doen in Moskou eerst een poging om het paleis op het Rode Plein te bereiken. Een avontuur op zich (de hele groep rent over de 'Nemtsov-brug), maar de dranghekken en agenten zijn onverbiddelijk. Dus op weg naar Tver over het Russische platteland: berkenbossen, datsja's, kolchozen en de Wolga. 

Dichterbij komen we niet . . .

Daar gaat de meute over dec Nemtsov-brug

We reizen door een licht winters landschap naar Tver met uitgestrekte bossen en talloze datsja's, typisch Russische buitenhuisjes. De meeste in een armoedige bouwvallige staat. 
Uit de verhalen van Marie-Thérèse wordt de reden wel duidelijk. De Russen zijn al eeuwen bedrogen, door de tsaren, door de revolutionairen en door hun opvolgers. 
De kolchozen en sovchozen zijn failliet en daarmee is de bestaanszekerheid voor de bewoners van het platteland weggevallen. In de steden zijn de gewone mensen bestolen door de oligarchen, die van Jeltsin de ruimte kregen; die was niet in staat een ordening in de samenleving en openbare orde (politie) te realiseren. 

Na een paar jaar Putin is - volgens Marie-Thérèse - het herstel op veel terreinen zichtbaar. De daklozen zijn geholpen, er is weer (veel) politie, de oligarchen zijn aangepakt, er is ruimte voor het mkb, scholen en ziekenhuizen functioneren weer en de huisvesting en infrastructuur worden elk jaar beter. 
Het lijkt voor ons (te veel) op een lofzang op Putin (Vladimir Vladimirovitsj Poetin, in het Russisch: Владимир Владимирович Путин, geboren in St. Petersburg op 7 oktober 1952), al verklaart ze die ook niet heilig. We houden wel wat twijfels, al zien we die positieve aspecten wel in het straatbeeld terug. Zou ons Westers beeld van Putin te negatief kunnen zijn?

Langs de weg staan veel indrukwekkende monumenten voor de (30!) miljoenen Russen die tijdens de Tweede Wereldoorlog gesneuveld zijn. Ondertussen vertelt Marie-Thérèse over de opzet en ondergang van de kolchozen. We bekijken de (resten van de) kolchoz waar ze tijdens haar studentijd) werkte. Als boerenzoon vergelijk ik de straat met de Langesteeg in Bennekom. Nou ja, niet echt, het is onvergelijkbaar, wat een armoe en ellende. 

Een typisch plattelandsbeeld, mooi voor de foto's . . .

Met communicatie in de straat . . . .

Verder stoppen we bij het huis van Tsjaikovski in het plaatsje Klin, nadat Marie-Thérèse heeft verhaald over leven van deze wereldberoemde componist. We luisteren ademloos, wat een leven en wat een verhaal!
Na een laatste stop bij een kerkje (waar een aantal van ons prachtige (nep)ikonen koopt van een oud vrouwtje, kruisen we net voor Tver de Wolga, met 3.520 kilometer de langste rivier van Europa.
En kunnen we het hotel in: mooi, schoon, goed en lekker eten en een goede bar.
Goed, totdat de flessen leeg zijn, maar dan is het ook bedtijd. Dus blijven de eigen flessen in de koffer.